W roku 1966 uzyskał stopień doktora na Uniwersytecie w Heidelbergu w dziedzinie chemii biomolekularnej. Jako uczeń prof. Karla Folkersa (USA), pioniera badań nad koenzymem Q10, skierował swoje zainteresowania naukowe na ewolucję życia związaną z tlenem i oddychaniem komórkowym w mitochondriach.

W styczniu 1969 doszło do spotkania dr. Enzmanna z prof. A. Schally’m i prof. Bowersem na uniwersytecie Tulane w Nowym Orleanie. W tym czasie prof. A. Schally od 14 lat prowadził badania dotyczące hipotezy, że przysadka mózgowa nie jest regulowana tylko przez system nerwowy, ale może być regulowana również przez substancje chemiczne uwalniane z podwzgórza. Ze względu na swoje dotychczasowe doświadczenie dr F. Enzmann wraz z prof. K. Folkersem zostali poproszeni o pomoc w rozwiązaniu tego problemu. Niedługo potem, dzięki zaangażowaniu dr. Enzmanna, nastąpił znaczący przełom w badaniach i w konsekwencji w 1977 r. za odkrycie zjawiska wydzielania hormonów w podwzgórzu mózgu oraz badanie ich budowy i czynności prof. A. Schally otrzymał Nagrodę Nobla. Odkrycie to zapoczątkowało rozwój nowego działu medycyny – neuroendokrynologii. Dzięki temu sukcesowi przed dr. Enzmannem otworzyły się drzwi wielu wiodących firm farmaceutycznych.

W zakres badań dr. Franza Enzmanna wchodziło m.in.: skuteczne leczenie cukrzycy, chorób metabolicznych, neuroendokrynnych, zastosowanie koenzymu Q10, insulina, przysadka mózgowa, hormony przysadki mózgowej, peptydy grasicy. Prowadził również prace nad stworzeniem pierwszej genetycznie wyprodukowanej insuliny ludzkiej oraz ludzkiego hormonu wzrostu.

W 1992 roku założył razem z żoną firmę MSE Pharmazeutika, której głównym założeniem jest rozwój i szerzenie medycyny mitochondrialnej. Dr Enzmann został czołowym specjalistą w dziedzinie medycyny mitochondrialnej, a efektem jego działań jest portfolio najwyższej jakości substancji mitochondrialnych – Mitoceutyków®. Prawdziwym przełomem naukowym było opracowanie przez dr. Enzmanna receptury pierwszego płynnego koenzymu Q10 chronionego patentem. Preparaty dr. Enzmanna, dzięki swojej najwyższej jakości są dzisiaj marką znaną i uznawaną na całym świecie.

W 1998 roku założył Międzynarodowe Stowarzyszenie Medycyny Mitochondrialnej (IMMA), której celem jest wymiana naukowa najnowszych odkryć medycyny mitochondrialnej oraz rozpowszechnianie i przekazywanie tej wiedzy zainteresowanym specjalistom. Ponadto dr Enzmann jest członkiem: Stowarzyszenia Diabetologicznego Deutsche Diabetes Gesellschaft, Stowarzyszenia Endokrynologicznego Deutschen Endokrinologischen Gesellschaft, Stowarzyszenia Bio-immuno-terapeutycznego Gesellschaft für Bioimmuntherapie.

Dr hab. n. med. Bodo Kuklinski jest wybitnym, niemieckim lekarzem i diagnostą chorób o podłożu mitochondrialnym, specjalistą chorób wewnętrznych i medycyny środowiskowej. Dzięki opracowanej przez siebie metodzie diagnozowania pacjentów, opartej na szerokim wywiadzie i analizie m. in. czynników biochemicznych organizmu, przyczynił się do zmiany podejścia do diagnozowania oraz leczenia pacjentów.

W latach 1988-1995 był ordynatorem kliniki chorób wewnętrznych w Rostocku. Od 1995 roku kieruje Centrum Terapii i Diagnostyki Medycyny Środowiskowej w Rostocku. Prowadzi badania z zakresu medycyny mitochondrialnej, głównie stresu oksydacyjnego i nitrozacyjnego.
Jest członkiem wielu międzynarodowych organizacji naukowych i stowarzyszeń, takich jak Międzynarodowe Stowarzyszenie Medycyny Mitochondrialnej IMMA, Niemieckie Towarzystwo Badań Stosowanych, Niemieckie Towarzystwo Toksykologii.

Autor ponad 150 publikacji naukowych, broszur naukowych i wielu książek z zakresu medycyny, m.in. „Medycyna mitochondrialna. Nowatorska metoda na pozornie nieuleczalne choroby”, „Mitochondria. Diagnostyka uszkodzeń mitochondrialnych i skuteczne metody terapii” oraz „Niestabilność Stawu Szyjnego. Przyczyna wielu niezdiagnozowanych chorób. Symptomy – Diagnostyka – Terapie”.

To właśnie od dr. Kuklinskiego pochodzi słynne powiedzenie: „Najwyższy czas, żeby zdrowie człowieka traktować jako oddziaływanie procesów całościowych, a nie według ściśle uporządkowanych dyscyplin medycznych“, a także twierdzenie: „Nasz organizm nie choruje z powodu braku leków“, które definiuje jego podejście do kanonów współczesnego leczenia.

Prof. dr Jörg Bergemann w 1990 roku uzyskał dyplom z biologii na Uniwersytecie Philippsa w Marburgu, a w 1993 ukończył doktorat na Wolnym Uniwersytecie Berlińskim, w Instytucie Badań Genetycznych. W latach 1993 – 1996 był kierownikiem projektu HPI dla Immunologii Doświadczalnej i Wirusologii „Wektory retrowirusowe”, po czym od 1996 do 2000 roku kierował działem w Centrum Badawczym Unna, Beiersdorf Hamburg w projekcie „Systemy testowe oparte na komórkach”. Od 2000 roku pełni funkcję na stanowisku profesora na Uniwersytecie Albstadt-Sigmaringen, a od 2010 roku jest kierownikiem w Centrum Badań i Rozwoju Steinbeis InViTe.

Laureat prestiżowej nagrody w dziedzinie medycyny mitochondrialnej – Mitochondrialnej Evy, przyznawanej przez IMMA – Międzynarodowe Stowarzyszenie Medycyny Mitochondrialnej za szczególne zasługi w tej dziedzinie, oraz nagrody „Doskonały transfer technologii” (Exzellenter Technologietransfer Neckar-Alb) Instytutu Zarządzania Wiedzą i Transferu Wiedzy IHK.

Obszary badawcze: medycyna mitochondrialna, uszkodzenia i naprawa DNA, komórkowe mechanizmy starzenia się, stymulacja procesów naprawy komórkowej, rozwój testów: systemy testowe oparte na komórkach i kwasach nukleinowych (np. mHCRA, CN-Oligo), metody alternatywne wobec badań na zwierzętach.

W 1981 roku dr Myhill ukończyła z wyróżnieniem Middlesex Hospital Medical School w Londynie. Przez 20 lat pracowała w ramach NHS (Brytyjska Narodowa Służba Zdrowia) w praktyce ogólnej, gdzie z czasem zaczęła odczuwać ograniczenia w leczeniu swoich pacjentów. Zaowocowało to w końcu rozpoczęciem własnej niezależnej praktyki medycznej, w ramach której dr Myhill skupia się na poszukiwaniu przyczyn problemów ze zdrowiem. Przez 17 lat była Honorowym Sekretarzem Brytyjskiego Towarzystwa Medycyny Ekologicznej, które koncentruje się na przyczynach chorób i leczeniu poprzez dietę, suplementy i unikanie stresu toksycznego.

Specjalizuje się w medycynie środowiskowej (ekologicznej) oraz żywieniowej. Spędziła lata badając związek między nieprawidłowym funkcjonowaniem mitochondriów a jednym z najczęstszych problemów, które skłaniają ludzi do wizyty u lekarza: zmęczeniem. Szacuje, że pomogła ponad 9000 pacjentów z CFS i/lub ME, w tym pacjentom ze zmęczeniem powirusowym, narażeniem zawodowym na związki fosforoorganiczne, weteranom wojny w Zatoce Perskiej, pilotom narażonym na aerotoksyny, pacjentom po-szczepiennym, osobom z zespołem stresu pourazowego, spowodowanego atakiem 11 września (9/11 syndrome), czy z syndromem chorych budynków itp.

Autorka wielu specjalistycznych publikacji oraz nagradzanych książek, m.in.: „Chronic Fatigue Syndrome – it’s mitochondria not hypochondria”, „Sustainable Medicine”, „The Infection Game”, „Ecological Medicine – the antidote to Big Pharm and fast food”, „The Energy Equation – from the naked ape to the knackered ape”.

Dr Klaus Dietrich Runow to lekarz medycyny środowiskowej z niemieckiego Wolfhagen, gdzie w 1989 roku założył pierwszy w Niemczech Instytut ds. Medycyny Środowiskowej (IFU). Również jako pierwszy niemiecki lekarz zdał egzamin z medycyny środowiskowej w USA – certyfikowany przez International Board for Environmental Medicine.

Jest autorem wielu publikacji naukowych oraz książek: „Krebs – Eine Umweltkrankheit?” (polskie wydanie: „Rak jest chorobą środowiskową”), “Wenn Gifte auf die Nerven gehen”, „Der Darm denkt mit”.

Dr Runow specjalizuje się w medycynie mitochondrialnej oraz ortomolekularnej, ze szczególnym uwzględnieniem chorób autoimmunologicznych i roli czynników środowiskowych przy genezie współczesnych chorób cywilizacyjnych: przewlekłe choroby jelit, alergie pokarmowe, nowotwory, zanieczyszczenia i choroby neurologiczne. Od ponad 30 lat leczy pacjentów z wielu krajów, m.in. Belgii, Francji, Węgier, Luksemburga, Holandii, Indii, Izraela, Włoch, Szwecji, Szwajcarii i USA. Jego wykłady można usłyszeć między innymi na wydarzeniach organizowanych przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Medycyny Mitochondrialnej IMMA.

Dr Heiko Hofmann studiował biologię na Uniwersytecie w Gießen i ukończył doktorat z biologii molekularnej na Uniwersytecie w Münster / Westfalen. Pomiędzy ukończeniem studiów i doktoratem prowadził badania w słynnej Harvard Medical School w Bostonie. Po ukończeniu doktoratu pracował w firmach Bayer AG, Genzyme Virotech i w dwóch odnoszących sukcesy firmach biotechnologicznych, w działach: rozwoju produktu, badań stosowanych, marketingu i w dziale handlowym – diagnostyka.

Od 2015 roku dr Hofmann zajmuje stanowisko Kierownika działu badań naukowych laboratorium Biovis w Limburgii. Opublikował ponad 20 prac naukowych i poprowadził ponad 100 wykładów w Niemczech i innych krajach europejskich na tematy diagnostyki mikrobiomów i mitochondriów. Regularnie występuje jako prelegent na wydarzeniach organizowanych przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Medycyny Mitochondrialnej IMMA.

Dr Gernot Gläßer ukończył inżynierię chemiczną z dodatkowym szkoleniem w zakresie inżynierii genetycznej i prawa ochrony środowiska na Wyższej Szkole Technologii i Ekonomii w Reutlingen w 1992 roku (obecnie: Uniwersytet Reutlingen). W latach 1993 – 1996 pracował jako doradca naukowy ds. opracowywania leków i badań nad wątrobą w Bio-Research Spa (BASF Pharma).

W 2000 roku uzyskał tytuł doktora biochemii na Wydziale Nauk Biologicznych, Farmacji i Psychologii Uniwersytetu w Lipsku. Do 2002 roku zajmował stanowisko pracownika naukowego w firmie Centers for Medical Innovation (CMI) w Monachium we współpracy z Uniwersytetem w Lipsku, zajmując się właściwościami przeciwzapalnymi i przeciwutleniającymi różnych ekstraktów roślinnych. W tym czasie dużo również publikował na temat przeciwutleniającego działania witamin i fitochemikaliów.

Od 2002 roku dr Gläßer prowadzi własna praktykę medycyny alternatywnej z wykorzystaniem naturopatii. Jest wykładowcą w Deutschen Paracelsus Schule (Niemiecka Szkoła Paracelsusa) w Lipsku oraz regularnie przeprowadza szkolenia z zakresu biochemii medycznej, medycyny mitochondrialnej i ortomolekularnej, terapii mikrobiologicznej oraz fitoterapii. Od 2015 roku należy do grona prelegentów zaawansowanych szkoleń organizowanych przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Medycyny Mitochondrialnej IMMA, które mają na celu wymianę naukową najnowszych odkryć medycyny mitochondrialnej oraz rozpowszechnianie i przekazywanie tej wiedzy.

Dr n. med. Norbert Szaluś to specjalista w zakresie medycyny nuklearnej oraz onkologii. Ukończył Wojskową Akademię Medyczną w Łodzi w 2000 r., a w 2006 w Wojskowym Intytucie Medycznym w Warszawie obronił doktorat pod tytułem „Scyntygrafia płuc z 99mTc-depreotydem i nakładanie obrazów tomografii komputerowej w rozpoznawaniu pojedynczego guza płuca”. W latach 2012 – 2014 pracował w Zakładzie Medycyny Nuklearnej w Centralnym Szpitalu Klinicznym MSWiA w Warszawie. Od 2014 roku prowadzi własną praktykę lekarską.

Jego główne zainteresowania zawodowe obejmują celowaną receptorową diagnostykę i terapię chorób onkologicznych pochodnymi peptydów znakowanych radioizotopowo, jak również zastosowanie techniki PET-CT w diagnostyce chorób onkologicznych. Od kilku lat studiuje zagadnienia związane z immunologicznym działaniem substancji naturalnych w chorobach przewlekłych, jak również naukowo i praktycznie zajmuje się profilaktyką i terapią chorób cywilizacyjnych z zastosowaniem związków roślinnych m.in. polifenoli.

Uczestnik wielu kongresów europejskich, światowych i krajowych obejmujących problematykę onkologiczną. Autor około 100 publikacji naukowych w czasopismach zagranicznych i krajowych w zakresie diagnostyki i terapii chorób onkologicznych.

” Od najmłodszych lat uwagę moją zwracało piękno i estetyka.
Podróżując po świecie i mieszkając w różnych krajach zauważyłam, że ludzie szczęśliwi to ludzie uśmiechnięci i to bez względu na majętność. Uśmiech to uzewnętrznione piękno człowieka. Ten właśnie uśmiech staram się przywracać ludziom w moim gabinecie. To jest moją pasją!”

Absolwentka Wydziału lekarskiego Oddziału Stomatologii Akademii Medycznej im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu.
Ukończyła studia w 1992 roku. Od ponad 20 lat jej uwagę szczególnie przykuwa toksykologia, mikrobiologia, medycyna mitochondrialna i środowiskowa. Szkoli się pod kierunkiem dr. Bodo Kuklińskiego, uczestnicząc w konferencjach i spotkaniach poświęconych tematyce mitochondriów. Uczestniczy w licznych szkoleniach międzynarodowych, m.in. USA, Szwajcaria, UK, Słowenia. Członek i mentor na Polskę IAOMT (International Academy of Oral Medicine and Toxicology).
Pierwsza w Europie, uzyskała dla swojego gabinetu Smile Dental Studio, certyfikat S.M.A.R.T (Safe Amalgam Removal Technique). W swojej pracy na co dzień kieruje się mottem „Primum non nocere,” przykładając szczególną uwagę do wywiadu medycznego.